Cześć! W ramach naszego wspólnego szycia Spódnicy Luzackiej przechodzimy już do konkretnych działań – wybieramy wersję, rozmiar, dopasowujemy wykrój do naszej sylwetki i kroimy!
O Luzackiej ukazały się już dwa wpisy:
- Wpis przedstawiający wykrój – wszystkie wariacje, historia powstawania
- Wpis pomagający w doborze materiału – który przyda się też przy każdym innym projekcie :)
EDIT: wykrój jest już dostępny w wersji papierowej!
Gruby papier, przejrzyste oznaczenia, jasna instrukcja w zdjęciach… Jeśli za każdym razem wzdychasz na myśl o krojeniu nowego modelu – koniecznie sprawdź, jak łatwo szyje się z tym wykrojem!
Co fajne – Spódnica Luzacka to jeden z tych modeli, po które możesz sięgnąć nawet jeśli jeszcze nie szyłaś żadnych ubrań. Instrukcja jest naprawdę obszerna, poza tym przetestowałam ją na moim mężu, który jeszcze nigdy nie szył… a tę spódnicę uszył w 5 godzin BEZ mojej pomocy, na podstawie samego tekstu! A w instrukcji są dodatkowo zdjęcia :) Jeśli jednak potrzebujesz dodatkowego wsparcia, cały proces szycia spódnicy pokazałam w kursie video “Jak szyć spódnice? – Podstawy”.
Zużycie materiału i pozostałe akcesoria
Jeśli masz już spój ulubiony wariant – A (midi z kieszeniami), B (połowa uda z kieszeniami) lub C (midi bez kieszeni) – na jego podstawie możesz określić, ile materiału będzie potrzebne. W instrukcji ustaliłam dokładnie zapotrzebowanie materiałowe dla materiału o szerokości 150 cm. Dostawałam przez to pytania – “co jeśli mój materiał ma 135/140 cm szerokości?”. Dla mniejszych rozmiarów (32-38) 140 cm będzie wystarczające. Ale dla większych – kawałki wykroju przestałyby się mieścić koło siebie, zużycie materiału bardzo by wzrosło, a niepotrzebne ścinki byłyby wielkie. Dlatego nie przedstawiałam węższych materiałów jako opcji.
Warto na wszelki wypadek kupić 10-20 cm materiału więcej, a potem wyprać materiał w temperaturze, w której będzie prany już jako gotowe ubranie. Ten zabieg sprawi, że co miało się wykurczyć – wykurczy się przed krojeniem :)
Oprócz materiału musisz mieć jeszcze:
- nić poliestrową w dopasowanym kolorze
- igłę uniwersalną do maszyn
- igłę do szycia ręcznego
- taśmę gumową o szerokości 3 cm-3,5 cm
- flizelinę wzmocniona nitką – może to być tasiemka o szerokości 1 cm lub większy fragment, z którego taką tasiemkę wytniesz
- agrafka
- pałeczka/ołówek do przewracania paska na drugą stronę
- całą resztę narzędzi takich jak: maszyna wielofunkcyjna, linijka, taśma krawiecka itp.
Wybór rozmiaru Spódnicy Luzackiej
Zmierz swój najmniejszy obwód w talii i największy w okolicy bioder/ud. Jako że spódnica jest dopasowywana w talii gumką (czyli i tak ją dopasujemy), trzeba dobrać rozmiar do obwodu bioder.
Na podstawie bioder wybierz wstępnie swój rozmiar z tabeli rozmiarów, a potem w wymiarach gotowego ubrania możesz upewnić się, czy biodra przejdą przez talię z gumką.
Dopasowanie Spódnicy Luzackiej do Twojej figury
Dobre wieści – dla Luzackiej dopasowania są bajecznie proste! Ta spódnica tak naprawdę nie wymaga żadnego dopasowania, bo jest luźna i pasowana tylko gumką – w tym tkwi cały jej urok :) Możesz jednak chcieć dodać jej trochę objętości albo wydłużyć/skrócić części.
Jeśli lubisz większą objętość spódnic, możesz po prosu sięgnąć po spódnicę o rozmiar czy dwa większą – dopasujesz ją do swojej sylwetki gumką.
Wykrój jest przygotowany na osobę o wzroście około 168 cm. Jeśli jesteś dużo wyższa lub niższa, możesz chcieć wydłużyć lub skrócić części spódnicy. Żeby skrócić spódnicę o np. 5 cm, wystarczy po liniach dodatków odmierzyć od dołu 5 cm i wyprowadzić nowy łuk równolegle do tego początkowego. Jeśli chcesz wydłużyć spódnicę o 5 cm, przedłuż linie pionowe spódnicy w dół wzdłuż linii i też wyrysuj równoległe łuki.
Przed wycięciem i poprawianiem części zerknij dalej, by przeczytać, których części tak naprawdę potrzebujesz do wybranej wersji.
Krojenie Spódnicy Luzackiej
Na wersję A musisz wyciąć każdą część wykroju w wersji najdłuższej. Na B też potrzebujesz każdej części, ale w wersji krótszej. Na C potrzebne są tylko tył i pasek.
Materiał wyprany i wyprasowany? Ułóż go starannie na płaskiej powierzchni tak, jak pokazuje układ krojenia. Przy rozkładaniu elementów pamiętaj o zachowaniu nitki prostej (strzałka musi być równoległa do krajki, czyli fabrycznego brzegu materiału).
Pamiętaj, że wykrój zawiera już dodatki na szycie (1cm na szwy, 2,5 cm na podwinięcie dołu), dlatego możesz wycinać dokładnie po linii wybranego rozmiaru.
Przenieś na lewą stronę materiału takie oznaczenia: nazwa części, nacinki, punkty obrotu, linie złożenia kieszeni. Dla ułatwienia najlepiej będzie trzymać szablony papierowe na kawałkach materiału tak długo jak to możliwe – dzięki temu łatwiej będzie Ci zapamiętać, która część jest która.
Elementy oznaczone i skrojone? Przechodzimy do szycia! Tym zajmę się już w kolejnym wpisie :)
PS: W zeszłym tygodniu zaczęłyście wysyłać do mnie pierwsze spódnice w wiadomościach prywatnych – jestem zachwycona! Cieszę się, że tak dobrze przyjęłyście wykrój – pobrało go ponad 1700 osób (które w sumie wygenerowały ponad 2000 pobrań – to pomyłki, czy może tak bardzo Wam się podobał, że pobierałyście go na telefonie i komputerze? :D), a pierwsza wersja była gotowa 3 dni po udostępnieniu wykroju <3 Powoli pojawiają się też zdjęcia w hashtagu #SpódnicaLuzacka – widzę, że większość woli jednak wersję nad kolano!